Hier zien we d'r zo maar vier bij elkaar staan op een halve kilometer afstand.
Dan zie je de oren al weer rechtop staan want ze hebben je al opgemerkt en worden direct onrustig.

Maar deze bleven gezellig nog even een poosje staan grazen.

Valt niet mee om een ooievaar dichtbij te snappen op een foto.
Deze heb ik tien keer ingezoomd met het fototoestel op een paaltje want anders gaat het trillen.

Jammer dat ik hier geen snavel zie. De ooievaar zat onbewogen op zijn plek.

Hoe eenzaam kun je wonen... Ik heb speciaal een breedbeeld gemaakt om dat aan te tonen.
In het midden kun je nog net de boerderij tussen een paar bomen onderscheiden.

Is mijn plekje niet. Links zie je nog een trekker aan het werk.

Vandaag moet de klok een uur vooruit en dat is nog een heel werkje met al die apparaten.
Het zal de narcis worst wezen en heeft zich dan ook maar lekker vroeg uit de grond laten boren zo te zien.

Dit hier is de miniatuur trompetnarcis in zijn zuiverste vorm.

Mooi is dat, dan zie je ze opeens weer op iedere website verschijnen.
De krokus de pokus moet er bij mij dan ook maar even aan geloven en hier in volle glorie nog niet helemaal uitgekomen.

Opvallend die ene gele.

Ze zijn ontzettend stekelig de takjes van de jeneverbes.
Ze staan nu volop met besjes in onze natuurgebieden. Ik zou niet weten hoe je daar jenever van moet stoken.

De struik kan behoorlijk groot worden en valt daarom van weelderigheid vaak ter aarde.

Je kunt zeggen wat je wilt, maar dit is een ooievaar in de vlucht.
Ik hoorde het klapperen van zijn snavel en toen opeens zag ik hem. Even richten en daarvan deze foto.

Eigenlijk nam ik hem te laat want ik pakte de camera te traag. Ik heb ze wel van veel dichterbij gezien.
Hoewel die wolk maakt het wel mooi.

Vond ik ook wel weer wat hebben. Twee onscherpe krokussen op een scherpe achtergrond.
Eigenlijk is het een mislukte foto.

Maar dit zijn wel de lente bodes dus het mooie weder komt er aan.

Hij stond niet meer in de sneeuw, want dat was al gesmolten vandaag.
Hier heb ik het hangende klokje van onderen naar boven gefotografisimineerd.

Met tegenlicht dus en dan worden de blaadjes doorzichtig.

Het bestaat echt, een berkenbos.
Vreemd wanneer je op een heidevlakte loopt en opeens komen daar zoveel witte bomen te voorschijn.
Ik heb die dag een prachtige wandeling gemaakt als door berg en dal maar dan horizontaal.

Deze verzameling bomen kun je vinden in de boswachterij Odoorn

Heerlijk even stoeien met een foto.
Op het idee gebracht door een collega weblogster heb ik ook mij bot laten vieren op diverse onderdelen door elkaar.

De lucht heb ik geleend en het stenen kunstwerk zal ik later nog eens apart laten zien

Deze moet je ook niet 's nachts tegenkomen want dan schrik je het ledderum denk ik.
Met woeste gang en veel energie zie je ze af en toe over een bos laan lopen en dan willen ze niet scherp op de foto.

Je kunt hem ook wel een loopkever noemen want hij kan behoorlijk joggen.

Ze zijn door Staatsbosbeheer in de wei gezet tot ze een bestemming in een natuurgebied kunnen krijgen.
Tot nu toe had ik alleen bruine gezien met van die grote hoorns. Deze zien er een stuk zachtaardiger uit.

Hier liggen ze te herkauwen, dat moet ook gebeuren en of ze Schots zijn zou ik niet weten.

Lieveheersbeestje in de houtsnippers. Hij zat niet stil en dan kun je geen macro foto nemen.
Toch heb ik in de weinige ogenblikken waarop hij toch stil zat een prachtig shot kunnen nemen.

Waar zouden zijn ogen zitten?

In januari zag ik een mooie pauw lopen midden in de sneeuw.
Mooie loopvogel die ook nog kleine stukjes kan vliegen. Maar de sneeuw is nu weg en het zonnetje straalt alweer.

De pauw kan je in het wild vinden maar meestal zijn ze tam

Ik kon het even niet laten, maar soms maak ik wel eens gebruik van andermans werk.
Tijdens het surfen op internet kreeg ik deze sfeervolle foto in het vizier.
Tafeltjes voor een glaswand van flessen.

Leuk al die flessen en het was dacht ik ergens in Amerika.

Allemaal paars met een klein beetje wit er doorheen. Krokussen aan de voet van een bejaarde boom.
Deze foto is genomen in dezelfde periode van het vorige jaar.

We kunnen haast niet wachten.....

Aanduiding wandelpaden waarover opeens commotie ontstond omdat het een meneer betrof met een meisje.
Kinderlokker werd er gezegd en daarom is er een nieuw bord ontworpen met een ondefinieerbaar iemand en een kind

Beide borden vind je nog in onze provincie hoewel de linker nog maar sporadisch.

Oftewel Kunsthuis. Het staat in Schipborg en is ontworpen door de kunstenaar William Speakman.
Het maakt onderdeel uit van een kunstproject.
De andere Arthouses staan bij Lanka in Ruinen en De Blauwe Haan in Uffelte.

Het is te huur voor ongeveer, afhankelijk van de periode, vierhonderd euro een weekeindje.

In eerste instantie denk je, leuk landschapje. Maar er is toch iets vreemd mee aan de hand.
Zal ik verklappen, het zijn twee placemats die ik toevallig op tafel fotogafisimineerde.

Heb ik er met Corel een paar boompjes en een hunebed in gemoffeld. Had beter een piramide kunnen nemen achteraf.

Heb het er al eerder over gehad op 8 maart en hier een overzichtje.
Deze bomen komen hier in Drenthe voor in het pinetum.
Het zijn eigenlijk exotische bomen en hier in dit park gebundeld tot één geheel.

Je kunt hier ook heidevelden vinden met deze begroeiing zoals Ter Horsterzand bij Beilen.
Wil je er meer over weten, klik dan maar hier op pinetum.

Ben een beetje aan het stoeien geweest met deze foto van een kerk.
Eigenlijk waren het twee foto's. Eentje van de toren en eentje van de kerk en die heb ik aan elkaar geploken.

Tevens heb ik foto wat breder gemaakt door de zijkanten in spiegelbeeld te kopiëren. Ut is net echt.

Leuk zo van dichtbij het lijken net champignons maar dat is het niet.
Ze zijn wel twee centimeter groot en vallen van een dennenboom maar dan wel van een bepaalde soort.

Het zijn uiteengevallen of gevreten dennenappels.

Gewoon een mooie deur in een museum te Eelde. Zit goed in de lak moet ik zeggen.
Heeft ook nog een trekker op de deurpost voor het bedienen van de bel.

Ik heb niet geprobeerd of die het nog doet...

We waren even naar een museum en vonden daar een expositie van kunstschilder Rein Pol.
Hieronder kun je een kleine greep uit zijn collectie, waarvan hij maar slecht afscheid kan nemen, bekijken.

Op Rein Pol vind je meer werken van hem.

Op een weiland werden we direct na het wegvallen van de sneeuw en ijzel geconfronteerd met een vlucht spreeuwen.
Ze fourageren een seconde of dertig om dan met zijn allen tegelijk op te vliegen en vijf seconden later weer neer te dalen.

Het is haast niet te zien, maar er zitten een aantal kieviten tussen dus die zijn ook al weer terug.

Er staan toch nog wel een paar mooi opgesierde gebouwen ook in Drenthe.
Hier een fragment uit de gevel van het Drents Museum

Wat het allemaal voor moet stellen weet ik eigenlijk niet.
Links astronomie, rechts schilderen en muziek, midden flora en fauna zoiets.

Ik noem ze ook wel bambie's naar het boek van Walt Disney.
Wat mij opvalt is, dat tamme reeën altijd stippen op de rug hebben

Is een mooi vriendelijk dier vooral de wilde zijn moeilijk te vinden,
want ze vluchten al als je ze nog niet eens gezien hebt.

Kom ik op bezoek in Meppel zie ik daar dit beeld Moeder met kind langs het kanaal in het centrum staan.
De achtergrond was zo lelijk dat ik die heb uitgesneden.

Dus misschien herken je het kunst stuk?

Wie Drenthe zegt, zegt veen.
In een album van mijn ouders vond ik een foto van veenstapels in een afgraving.
Rechts om te drogen en links om te verhandelen.

Natuurlijk zwart-wit en daar ben ik eens eventjes lekker voor gaan zitten Corellen op een zondagmiddag.

Design Rileo